یکی از مواردی که در مقابله کردن ترجمه‌های موجود به فارسی از اسناد تاریخی و سفارت‌خانه‌ها (برای مثال ترجمه اسناد مربوط به دوره کودتا) قابل رویت است استفاده از دو واژه برای معادل یابی برای یک کلمه انگلیسی ست. مترجم‌های متعدد و حتی گروه مترجمان به راحتی برای رساندن معنای یک کلمه واحد انگلیسی از دو کلمه در فارسی بهره می‌برند تا نهایتا سایه‌های متعدد معنایی آن واژه را برسانند. منتها آنچه در این روش از دست می‌رود «وزن» کلمات است، با متعدد شدن معادل‌ها وزن آن کلمه (توصیف، دستورالعمل و…) واضحا در متن فارسی سنگین‌تر می‌شود و احیانا معنای تاکید و یا عاطفه شخصی را نیز در ترجمه سند تاریخی وارد می‌کند. این تکنیک رایج به قصد جبران دشواری و شاید ناتوانی در معادل‌یابی استفاده می‌شود ولی در عمل برای خواننده فارسی تعادل تازه‌ و تغییر یافته‌ای در شواهد تاریخی می‌سازد.