شعری از یوریفومی یاگوچی، از ترجمه ویلبر برکی
ترجمه: مهدی گنجوی
—-
برگها انباشته شده در پایشان
درختهای عریان ایستادهاند. بادی
نیست که شاخههایشان را تکان دهد، پرندهای صدا نمیدهد.
ایستاده آنجا، یک جویبار را میشنوم
در حال خزیدن در سکوت چون ماری،
صدایی که هیچگاه در روزهای سرسبز متوجهش نشدم