شعری از نانائو ساکاکی
ت: م. گنجوی
—-
یک حوضچه‌ی خیلی خیلی کوچک آب.
بعد از تمام شدن یک رگبار ناگهانی.
یک حوضچه‌ی درخشان در گذرگاه کوه.
ستاره‌ها را منعکس می‌کند
ابرها را منعکس می‌کند
درخت‌ها را منعکس می‌کند
پرنده‌ها را منعکس می‌کند
هومو سیپین‌ها را منعکس می‌کند
و چیزی پشت سر نمی‌گذارد.
حوضچه‌ی کوچک در زیر گذرگاه کوه.
یک آینه، یک آینه‌ی ساخته شده از آب.
خودش را منعکس می‌کند
زمین را منعکس می‌کند
کیهان را منعکس می‌کند.
یک آینه‌ی خیلی خیلی کوچک ساخته شده از آب
می‌درخشد
تا آن دم که خشک می‌شود و ناپدید می‌شود.
—-
نوامبر ۲۰۰۳
عکس: م.گ؛ برج خاموشان
