عکسهای یحیی دهقانپور از تشییع جنازه فروغ را نگاه میکنم (نشر مانوش، ۱۳۹۳)، که این تشییع را از پزشکی قانونی، تا امامزاده اسماعیل تا ظهیرالدوله مستند کرده است. تشییع مردانه جنازه تاثیرگذارترین شاعر زن تاریخ ادبیات ایران. جز مادر و خواهر فروغ، پوران صلح کل، همسر سیروس طاهباز، همسر احسان نراقی، گلی مقتدر، پری صابری، غزاله علیزاده، ژانت لازاریان و چند ده زن این سو و آن سو هیچ زنی نیست. مردان اما فراوانند. در زیر جنازه، در مشایعت و راه گشایی برای جنازه. در سخنرانی برای جنازه و در بالای سر جنازه. زنان در حاشیه مراسم تشییع و مردان در میانه. استعارهیی از تشییع ادبی فروغ با پس زدن شاعران زن پس از او، تبدیل فروغ به فیگور مادر شعر نو و امروزه حلالسازی زندگیش. شبیه گور به گور شدن جنازه نیما که استعارهیی ست از تشییع و گور به گور کردن انقلاب ادبیش.
عکس هم از همین کتاب است.